Rozdział V (Alicja Olejniczak)

       Rodzice pomyśleli, że powinni powiadomić policję, iż znaleźli tak wielką sumę pieniędzy. Policja wiedziała czyje to są pieniądze i oddała je właścicielowi, który w nagrodę przelał rodzinie 100 000 zł.

- To i tak wystarczy nam na podróż - powiedziała mama

- Racja - dodał stanowczo tata.

      Następnego dnia pojechali na lotnisko skąd polecieli do Londynu. Dzień później w trakcie zwiedzania Londynu przed pałacem Buckingham natrafili na konkurs na najładniejszy rysunek pałacu. Ola bardzo ładnie malowała i dzięki swojemu talentowi wygrała konkurs. Główną nagrodą było spotkanie z księżną Kate, księciem Williamem i ich dziećmi. Charlotte i George zaprosili Olę i Stefana do swojej prywatnej sali zabaw, w której była ogromna zjeżdżalnia prowadząca do basenu z kulkami. Charlotte okazała się bardzo wesołą i  miłą dziewczynką, a George dobrze grał w tenisa.

- George… - zaczął Stefan.

- Tak - George zwrócił wzrok na chłopca.

- Czy ty byłeś kiedyś w Polsce? - zapytał Stefan.

- Oczywiście - odpowiedział chłopak.

      Kiedy rodzice bohaterów popijali herbatę z Kate i Williamem usłyszeli głośny płacz dziecka. To Harry, Megan i ,,mała syrena’’ Archie przyjechali z niespodziewaną wizytą. Wszyscy razem nawet królowa Elżbieta II udali się do parku pałacowego. Luise i Archie grzecznie spali, więc nie było wielkiego hałasu. Charlotte i  George (jakimś cudem) mogli z Olą i Stefanem wspinać się po drzewach i bawić się z psami. Po powrocie do hotelu (5 - gwiazdkowego oczywiście) rodzina nadal nie mogła uwierzyć w to, co się stało tego niesamowitego dnia.

Rozdział IV (Nadia Imbierowicz)

         Po śniadaniu Ola postanowiła, że chce się pobawić w ogródku, więc poszła schować  Truskawkę do klatki i wyszła na dwór.

- Papa Truskawko, do później – pożegnała przyjaciółkę.

         Dziewczynka ubrała swoje ulubione czerwone buciki i wyszła z domu. Po pewnym czasie znalazła w jednym z drzew  ukrytą kopertę i postanowiła pokazać ją mamie.

- Mamo!

- Co  córeczko?

- W drzewie znalazłam jakąś kopertę.

Ola podała mamie kopertę.

- Jej!- krzyknęła mama, otwierając ją.

- Co jest mamo?

- W tej kopercie jest  milion złotych! Jesteśmy bogaci! - wykrzyknęła mama.

- Super! Pójdę powiedzieć tacie – zawołała zadowolona Ola.

       Szybko wyszła z pokoju i wbiegła do biura taty.

- Tato! Tato!!!

- Słucham córeczko.

- W drzewie znalazłam kopertę, w której jest milion złotych!

- Super! Gdzie teraz ją masz? - zapytał zadowolony tata.

- Dałam ją mamie.

-To dobrze. A co chcesz zrobić z tymi pieniędzmi?

- Yyyyy… Wiem, chcę pojechać do Anglii.

- Okey,  pójdę  do banku wpłacić te pieniądze na konto i kupię bilety przez Internet.

- Dobrze, idę o tym opowiedzieć Stefanowi.

       Ola wyszła z biura taty i weszła do pokoju Stefana.

- Stefan, znalazłam milion złotych i polecimy  do Anglii! Cieszysz się?

- Super! Ty to masz fart! Zawsze marzyłem, żeby polecieć do Anglii.

       Gdy tata wrócił z banku, kupił bilety i przekazał rodzinie, że jutro wylatują. Wszyscy się wzięli za pakowanie i następnego dnia wyruszyli.

Rozdział III (Magdalena Deraszkiewicz)

      Następnego dnia był cudowny poranek. Jedyne co siedziało w głowie Oli, to ... zobaczyć  i przytulić swojego nowego pupilka.  Dziewczynka wstała, rozciągnęła się i pobiegła do Truskawki.

- Cześć Truska...

Nie dokończyła zdania, bo Truskawki nie było. Roztrzęsiona  pobiegła do sypialni rodziców, która był na końcu korytarza .

- Mamo! Tato!

- Tak córeczko? Co tak wcześnie nas budzisz?- spytał ziewający tata.

- Truskawki nie ma w klatce! Nie wiem, gdzie się podziała?! Pomóżcie mi jej szukać - prosiła zmartwiona Ola.

- Dobrze. Ubierzemy się i pomożemy ci szukać - powiedział tata. Ola podbiegła do pokoju Stefana,  weszła i usiadła na jego  łóżku.

- Stefan! Stefan! Wstawaj, musisz mi pomóc szukać Truskawki - powiedziała, budząc go. Brat ziewnął i otarł oczy.

- Ola, czemu mnie budzisz? - spytał Stefan.

- Bo Truskawka uciekła! - krzyknęła Ola. 

       Tak wrzasnęła, że pies się zerwał. Stefan wziął rękę Oli i poszli szukać Truskawki. Weszli do pokoju rodziców, którzy takze dołączyli do poszukiwań. Poszli  na strych, gdzie było zimno i ciemno aż przerażająco, że mogła Truskawka być tam sama. Jedak króliczki tam nie było. W łazience zajrzeli w każdy możliwy kąt. Nic z tego. Tu również się nie schowała. Sprawdzili pod schodami, w salonie, a nawet weszli do pokoju babci, która zaczęła się denerwować, bo weszli jej bez pukania.

- Przykro mi Olusiu. Nigdzie jej nie widać - powiedział Stefan. Wyszli nawet do ogródka, bo może, jak mama zabierała suche pranie, przypadkiem wymknęła się niczego nieświadoma, a teraz już jest samotna  i przestraszona ta mała futrzana kulka. Stefan patrzył w kolorowo kwitnących kwiatach, pod krzakami, za drzewami, na których wisiał hamak....po prostu przepadła....

- Nie chcę nic mówić. ale ... trzeba zjeść śniadanie - powiedziała mama. Rodzice wiedzieli, że nie może Truskawka być daleko, więc przytulili swoje dzieci i obiecali, że jak tylko wszyscy nabiorą sił po sytym śniadaniu, to będą szukać dalej.

- Na co macie ochotę, bo idę nam naszykować posiłek - zapytała troskliwa mama.

- Płatki! Tylko szybko, nie marnujmy dużo czasu na jedzenie, bo ona boi się gdzieś tam sama! - krzyknęły dzieci.

- Dobrze - powiedziała mama i otworzyła szafkę, a tam  .... co? królik!

- Córciu, chodź zobaczyć!- zawołała  zachwycona mama.

- Gdzie?!- nie dowierzając, zapytała Ola.

     Dziewczynka przykucnęła przy nogach mamy, a tam ukazał się jej wielkim oczom śliczny, puchaty króliczek, który również przyszedł na śniadanie. Chrupał sobie spokojnie marchewkę z koszyczka z warzywami.

Rozdział II (Teresa Gut)

       Płynęli cały dzień i zdawało się, że rejs nie miał końca. Stefan powiedział tacie, że nie widzi lądu    i nie ma delfinów. Był z tego powodu rozczarowany.

- Oj, Stefanku,  patrz, ile tam jest delfinów, a lądu nie widać, bo jest za daleko - cierpliwie tłumaczył tato.

- Ale, ale.........

- Ale co?

- Bo Ola mówiła, że chce królika o imieniu Truskawka.

- No o tym to pomyślimy.

- Proszę, Ola uczyła się w szkole, że w Szwecji jest rzadka rasa królików łaciatych. A w ogóle to Ola ma za tydzień urodziny.

- No dobra, jak wrócimy, to z mamą porozmawiamy o tym.

- Oki doki tato. :)

    Płynęli i płynęli aż w końcu dopłynęli. Stefan spytał się taty:

- Co dzisiaj robimy?

- Zwiedzamy, jak podczas każdej naszej podróży.

- Dobra, ale na początek  lody.

- Ok.

    Zjedli lody i poszli do zamku, a potem do świątyni. Stare budowle były przepiękne. Wielkie, zdobione i ogromne.

     Po kilku godzinach zwiedzania byli bardzo zmęczeni i poszli rozłożyć namiot na górze Lola. Nagle tacie zaczął dzwonić telefon, to była mama.

- Halo?

- Cześć. Jak tam podróż?

- Dobrze, jedliśmy lody i zwiedzaliśmy zamek oraz przepiękną świątynię.

- A co u Stefanka?

- Dobrze. Pytał się czy kupimy Oli królika ze Szwecji. Co ty na to?

- No dobra, skoro ma urodziny, to kupcie tego zwierzaka.

- Dobra, to pa.

- Pa.

      Następnego dnia poszli do sklepu ze zwierzętami i kupili pięknego królika dla Oli.

      Sześć dni później Stefan i tata siedzieli w namiocie  i zadzwonili do mamy przez Messengera. Ola zobaczyła królika i bardzo się ucieszyła. Tata powiedział, że to Stefan go namówił, a dziewczynka odparła:

- Dzięki Stefan - i uśmiechnęła się.

- Nie ma za co dziękować.

            Po krótkiej chwili rozłączyli się, ponieważ wkrótce miał odpłynąć statek, a przecież jeszcze musieli się spakować. Tata i synek pakowali karimaty i inne szpargały. Spakowali się i poszli na prom z Truskawką.

           Płynęli i płynęli aż w końcu dotarli do domu, w którym Ola z mamą siedziały na kanapie i czekały. Tata i syn zaraz, jak przekroczyli próg domu, ruszyli z królikiem do salonu. Zaśpiewali „Sto lat” i Ola wreszcie mogła bawić się z nowym przyjacielem.

     

Rozdział I (Maciej Kośny)

Dawno, dawno temu, a tak właściwie jeszcze ostatnio, żył sobie Stefan, który miał 12 lat. Jego życie było całkiem normalne, tak jak każdego dzieciaka. Miał on kilku przyjaciół, lubił z nimi spędzać czas, rozmawiać o odwiedzanych przez niego i jego przyjaciołach krajach, grać w piłkę i jeździć na rowerze. Jego ulubioną lekcją była geografia. Chłopiec bardzo lubił podróżować i uprawiać sporty powstałe w odwiedzonych przez niego krajach, np. bilard, który powstał we Francji. 

Stefan był bardzo miłym, troskliwym i mądrym chłopcem. Miał 9 - letnią siostrę Grażynkę, która lubiła, jak mówiło się do niej Ola. Rodzeństwo miało psa Spika, który posiadał jasnozieloną obrożę z wygrawerowanym imieniem. Chłopiec mieszkał w małym domku z rodzicami. Domek był bardzo przytulny, miał kominek i ogródek z kwiatkami. Mama Stefana lubiła sadzić w ogródku czerwone róże, tulipany i pierwiosnki. Tata Stefka był archeologiem i często wyjeżdżał z domu na wykopaliska. I tu się rozpoczyna nasza historia. 

Pewnego razu tata Stefana zaproponował wycieczkę do Szwecji i biwak pod namiotami.

- Stefan, pakuj się! Jedziemy na tydzień pod namioty do Szwecji.

- Dooobra tata, weź nie żartuj!

- Ale mówię prawdę, wyjeżdżamy za 7 dni.

- O Jezu! - wykrzyknął z niedowierzaniem chłopiec.

        Stefan bardzo ucieszył się z propozycji taty. Nie mógł przestać o niej myśleć i liczył godziny do wyjazdu. Tata powiedział, że Grażynka z mamą jedzie do dziadków i że spotkają się razem dopiero za tydzień.

       Chłopiec przygotował się do podróży. Spakował do plecaka: wodę, ciastka, chleb, masło, nóż i latarkę. Jego tata wziął do swojego plecaka: piżamy, mydło, karimaty, składane krzesła i namiot.

- Stefan! - krzyknął tata ze swojej sypialni.

- Słucham?

- Chcesz zobaczyć statek, którym będziemy płynąć?

- Tak, już idę.

Stefan poszedł do sypialni taty i zobaczył na ekranie laptopa ogromny statek.

- Oto jest statek „Nyan Cat”, bilety kosztowały jedynie 599zł za osobę.

- Ojejciu! To my tym będziemy płynąć?!

Stefan był podekscytowany wielkością statku. Kolejnego dnia wypłynęli…